Namaszczenie Chorych

Kościół wierzy, wyznaje i naucza, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą, cierpiących i będących w niebezpieczeństwie śmierci, a jest to sakrament namaszczenia chorych. Sakrament namaszczenia chorych jest więc jednym z siedmiu znaków sakramentalnych Nowego Testamentu ustanowionych przez Chrystusa.

Wspomina o nim św. Marek, pisząc o działalności Apostołów, którzy między innymi "wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali" (Mk 6, 13). Poleca go natomiast wiernym i ogłasza Apostoł Jakub pisząc: " Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone" (Jk 5,14-15).

Stosowny czas na jego przyjęcie zachodzi wtedy, gdy wiernemu zaczyna zagrażać śmierć z powodu choroby lub starości. Ten sam wierny może przyjąć go powtórnie, gdy choroba się pogłębia, lub w przypadku nowej ciężkiej choroby. Jeśli okoliczności to zalecają, jego celebracja może być poprzedzona sakramentem pokuty. Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani. Istotą celebracji tego sakramentu jest przede wszystkim namaszczenie olejem poświęconym - czoła i rąk; namaszczeniu temu towarzyszy modlitwa kapłana, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.

Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski, która jednoczy wewnętrznie chorego z męką Chrystusa, dla jego własnego dobra oraz dla dobra Kościoła, dając mu pocieszenie, pokój, siłę, a także przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł się wyspowiadać. Sakrament ten prowadzi niekiedy także, jeśli taka jest wola Boża, do uzdrowienia ciała. W każdym przypadku namaszczenie to przygotowuje chorego na przejście do domu Ojca.
Wiatyk jest Eucharystią, którą przyjmują ci, którzy kończą swoje ziemskie życie i przygotowują się na przejście do życia wiecznego.

Przygotowanie do sakramentu namaszczenia
Prosząc kapłana o przybycie z posługą sakramentalną do chorego należy się odpowiednio do tej wizyty przygotować. Należy więc ustawić w pobliżu łóżka chorego stół nakryty białym obrusem. Umieszczamy na nim krzyż, a obok świecę chrzcielną chorego lub inne świece. Na małym talerzyku przygotowujemy plasterek cytryny lub trochę soli oraz trochę waty do oczyszczenia palców po namaszczeniu. Ustawiamy również w małym naczyniu wodę święconą i kropidło.

Ważne!!!

• Chorym, którzy stracili przytomność, udziela się sakramentu, gdy istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.
• Nie udziela się go osobom zmarłym, ani tym, które uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim.

Udzielanie sakramentu:

• Materią sakramentu jest olej chorych (oleum infirmorum), natomiast formą sakramentu - słowa: (łac.) Per istam sanctam unctionem et suam pissimam misericordiam adiuvet te Dominus gratia Spiritus Sancti ut a peccatis liberatum te salvet atque propitius allevet. AMEN.

Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego.
Pan, który odpuszcza ci grzechy niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. AMEN.

Modlitwa w intencji chorego:

Wszechmogący wieczny Boże, wiekuiste zbawienie wierzących, wysłuchaj naszych próśb za chorego sługę Twojego N. (służebnicę Twoją N.), dla którego (której) błagamy o pomoc, aby odzyskał (a) zdrowie i składał (a) Ci dzięki w Twoim Kościele. Przez Chrystusa Pana naszego.