Przy głównej drodze w Podegrodziu znajduje się kapliczka wzniesiona na miejscu starszej, rozebranej w 1998 r. i pochodzącej z przełomu XVIII i XIX w. (wykonana była z kamienia, otynkowana, kryta blachą, czworoboczna z daszkiem dwuspadowym) – ponieważ wybudowano ją z nietrwałego piaskowca, szybko uległa zniszczeniu.
Nowa z 1998 r. z fundacji p. Michała Pasonia, jako wotum dziękczynne za odzyskanie zdrowia, po powrocie ze szpitala. Część kosztów pokryła gmina ze znacznym udziałem Gminnego Ośrodka Kultury w Podegrodziu. Kryta dachówką. W trzech zaszklonych wnękach znajdują się ludowe rzeźby: Chrystusa Frasobliwego, Chrystusa przy słupie, Chrystusa Zmartwychwstałego Michała Archanioła z wagą, św. Józefa z Dzieciątkiem, a także płaskorzeźba św. Weroniki z chustą, na której odbita twarz Pana Jezusa, św. Jana Nepomucena i dwie niezidentyfikowane.
Podczas prac przy odnowie kapliczki, na głębokości ok. 1,8 m, odkryto szczątki szkieletu ludzkiego, które prawdopodobnie pozostały po zabitym w tym miejscu rycerzu. Istnieje podanie sugerujące, że jest to ofiara Wojen Północnych z początku XVIII w. lub przyniesionej przez wojska rosyjskie epidemii tyfusu. Kości te zakopano z powrotem pod kapliczką. Tradycyjna obecność św. Jana Nepomucena w kapliczce nad rzeką może dziwić, ponieważ w pobliżu nie ma żadnego strumienia. Trzeba jednak pamiętać o tym, że do 1905 r. wzdłuż drogi płynęła Łąkta, obecnie przepuszczona skrótem wprost do Dunajca. Postać św. Jana Nepomucena można znaleźć w sąsiedniej szafkowej kapliczce stojącej przy obelisku poświęconym św. O. St. Papczyńskiemu.
