Wzniesiona w 1850r. z fundacji Tomasza Ciągło – posła do sejmu wiedeńskiego. Znajduje się na ziemi należącej do Józefa Kotarby.
Powstała jako wotum dziękczynne za szczęśliwe przeżycie epidemii. Została zbudowana z kamienia, otynkowana i pokryta dachówką. Zamknięta półkoliście. Dach dwuspadowy. Od frontu ponad wejściem znajduje się półkoliste przeźrocze, w którym umieszczono rzeźbę głowy Chrystusa. Powyżej dwustrefowy, falisty szczyt flankowany dwoma kamiennymi, niezidentyfikowanymi posążkami. W szczycie prostokątna wnęka, w której znajdują się ludowe miniaturowe rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego między Matką Boską Bolesną i św. Janem Ewangelistą.
Wewnątrz w ołtarzyku rzeźba św. Zofii z córkami, barokowa z XVII/XVIII w. Na ścianach obrazy: Chrystus Zmartwychwstały – malowane na płótnie i św. Jan Chrzciciel i Jan Ewangelista (prawdopodobnie z 1863). W 1981r. skradziono rzeźbę i obrazy olejne malowane na blasze cynkowej. Po czterech latach odzyskano je z Pomorza. Powyżej kapliczki znajduje się źródełko, które posiada według podania lecznicze właściwości.
